دیدار

ارواح مقدس و متعالی برگزیدگان و اولیای الهی ، این کبوتران حریم ملکوت و عندلیبان گلشن لاهوت ، که از عالم امر و قرب جوار محبوب ازلی در تنگنای عالم طبع و سراچه ترکیب افتاده و در این دامگه محنتزای  ناسوت گرفتار آمده اند ، پیوسته به سان نی از نیستان جدا گشته ، دردمندانه از سینه سوزان ناله اشتیاق بر می آورند و در این غریبستان از دوری یار و دیار شکوه آغاز می کنند . این جانهای آرزومند   طایران گلشن قدس ، همواره سر آن دارند که این تخته بند تن را به هم در شکنند و از این دامگه حادثه پر  گشایند ، و به مرجع و منزل نخستین خود ، جوار و قرب رفیق اعلی بازگردند و در جایگاه صدق ، نزد ملیک مقتدر ، مقام گیرند که گفته اند :

هرکسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش

در وصف این محبان ، امام عارفان و مقتدای موحدان ، علی ، علیه السلام ، فرمود : (( اگر نبود اجل  محتوم و وقت معین که خداوند بر آنان مقدر و مقرر فرموده ، روانهایشان یک چشم بر هم زدن در کالبدشان   آرام نمی گرفت )). این شیفتگان جمال مطلق چون به درد مهجوری مبتلا گردند ، با استمداد از جذبات و  عنایات حضرت حق ، و با تصفیه و تزکیه ، حجب را یکی پس از دیگری از میان بر می دارند و به سیر الی  الله می پردازند ، و با تجلی انوار وحدت از قید کثرت رها می شوند ، تا به مرتبه شهود حق رسند و به مقام .جمع بعد از فرق نایل آیند.

و اما زبدگانی که برگزیدگان حضرت دوست اند از این مرتبه فرا تر می روند. چه آنان در نهایت مراحل سلوک  به سیر من الخلق الی الخلق بالحق می پردازند . یعنی این واصلان و منتهیان را تکلیف و رسالتی است  تا مردمان را به سوی مبدا متعال و کمال اسما جمال رهنمون گردند . اینان مامورند تا اعلام هدایت را بر  افرازند و معالم ارشاد را بر پای دارند و خلق را از ظلمات جهل و گمراهی و درکات استضعاف و ستم برهانند   ، و آنان را به مقام و جایگاه سعادت و سرمنزل سلامت راهبر شوند . از این رو کار این برگزیدگان صعب و  دشوار است . زیرا از سویی ، میل دلشان متوجه معبود و محبوب خویش است و مشتاق وصل  .مدام و از سویی به خلق مشغول اند و از دوام وصل محروم .